Begin:

In 2007 voelde ik de drang iets anders te gaan doen naast mijn werk als psychiatrisch verpleegkundige. Vrij snel kwam de optie naar voren om te gaan fotograferen. Dat deed ik al jaren met veel plezier, maar wilde mij hier verder in ontwikkelen.

Opleiding:

In februari 2008 ben ik gestart met de opleiding Fotografische Vormgeving aan de Fotovakschool in Amsterdam. Met zeer veel plezier heb ik deze opleiding met succes afgerond in februari 2012. Tijdens de opleiding heb ik kennis gemaakt met vele richtingen, fotografen en technieken binnen de fotografie. Gaandeweg merkte ik dat mijn interesse ligt bij de conceptuele, geënsceneerde fotografie als wel documentair en reportagewerk. Ik raakte geïnspireerd door fotografen als Paul de Nooijer en Bethany de Forest. Maar ook schilders als René Magritte, Edward Hopper en filmmaker David Lynch behoren tot mijn inspiratiebronnen.
In een aantal van mijn series is dit duidelijk te zien. Bijvoorbeeld ‘C’est si n’est pas un polaroid’, een verwijzing naar Magritte. In dezelfde serie zitten ook verwijzingen naar het suggestieve en absurdistische werk van de Nooijer.

Techniek:

In de serie ‘Dromen & Psychosen’ heb ik mij verder verdiept in de  pinhole techniek. Voor elk beeld uit deze serie heb ik een set gebouwd die of een droom of een psychose voorstelt. Ik heb hiervoor verschillende mensen gevraagd hun bijzondere droom of psychotische beleving met mij te delen.  Naar eigen interpretatie heb ik die vervolgens vastgelegd op polaroid en vlakfilm met behulp van een 4×5 inch pinhole camera.

Nu:

Inmiddels  ga ik verder met het uitvoeren van zelfbedachte concepten die doordrongen zijn van een eigen opvatting. Zo ben ik bezig met een serie gloeilampen. De spaarlamp heeft de ‘oude’ lamp inmiddels van de markt verdrongen. Ik wil met deze serie laten zien hoe bijzonder ik ze vind.

Nostalgie, politiek, vergankelijkheid, onderwerpen die emotie oproepen bij de kijker zijn belangrijke items in mijn werk.